Kyoto

Pobudka skoro świt i lecimy na stację JR na Shibuya, stamtąd kilka przystanków i jesteśmy na stacji Shinagawa, skąd mamy shinkansena do Kyoto. Po drodze kupujemy coś na śniadanie w 7-11, w tym moje ulubiony ryż zawijany w algi z czymś w środku. Dopiero teraz się doszukałem, że na bilecie na shinkansena jest konkretna godzina odjazdu, z którą się ciutkę rozminęliśmy, o jakieś 4 min. A myślełem, że wsiądziemy do jakiegokolwiek w przedziale 6:20-7:20 i będzie dobrze. A tu kicha. Ale wchodzimy na peron, pociągi do Kyoto odchodzą przeciętnie co 6-10min, więc pakujemy się na najbliższego, zajmujemy pierwsze wolne miejsca i czekamy na rozwój sytuacji. Do Kyoto tylko kilka stacji, zobaczymy... Przychodzi konduktor i faktycznie coś mu się nie podoba w naszych biletach. Dziwnym trafem zna kilka angielskich słów i dogadujemy się, że mamy bilety na Hikari shinkansen a to jest Nizomi i te bilety nie są zamienne. Sugeruje, że albo wysiądziemy najbliższej stacji i przesiądziemy się do Hikari (trzeba poczekać 12min) albo musimy dopłacić 1350 jenów od głowy (jakieś 1000zł). Wybieramy pierwszą opcję i wysiadamy w Nogoja, łapiemy Hikari i zaraz jesteśmy w Kyoto.
Jeszcze w temacie biletów na shinkansen - dosyć długo zastanawiałem się, gdzie i jakie kupić, itd. A to nie jest takie proste, bo nie ma zbyt jasnej informacji na ten temat. Więc:
- pojedynczy bilet na trasie Tokyo-Kyoto kosztuje 13.600 jenów
- Japan Rail Pass kosztuje 29.000 jenów. Do kupienia tylko dla turystów, tylko przed przyjazdem do Japonii. Daje możliwość nielimitowanych przejazdów shinkansenem i wszystkimi JR, w tym z lotniska, itd. JR (Japan Railways) to taka japońska kolej, która o ok metra ma swoje stacje w różnych punktach miasta, zarówno w Tokio, jak i w Kyoto
Ja wybrałem coś innego, co wygrzebałem na stronie japanican.com - przejazd na trasie Tokio-Kyoto-Tokio i hotel w Kyoto w pakiecie. Całość za 24.600 jenów.
Na pewno świetną opcją jest Japan Rail Pass, bo można na nim przejechać całą Japonię w cenie dwóch biletów i jeśli jeszcze kiedyś będę w Japonii, to pewnie wybiorę tą opcję. Głównie też dlatego, że kupowanie pojedynczych biletów, szukanie drobnych, określanie ceny biletu jest mocno upierdliwe.
Jeszcze w temacie shinkansena: drogie, ale super wygodne połączenie do Kyoto, cały dystans w 2:40, w środku cicho, czysto, miękkie fotele. Średnia prędkość to 200km/h, ale momentami grzał prawie 300km/h.
W Kyoto kupujemy one day pass na autobusy za 500 jenów i jedziemy do hotelu. Niestety check-in od 12:00, pokoje jeszcze nie gotowe. Zostawiamy walizy i jedziemy zwiedzać.
Najpierw Kinkakuji, czyli Złoty Pawilon, złoty budynek w cukierkowo słodkiej scenerii, woda, drzewka, itd. Ładne, całość obchodzimy w parę minut. Potem z kilkoma przesoadkami jedziemy do Arashiyama, żeby obejrzeć bambusowy las. Też ładne.
Problemem są tylko odległości i to, że każda z atrakcji Kyoto jest gdzie indziej. A przemkeszczając się komunikacją miejską tracimy sporo czasu. A dodatkowo jesteśmy na wakacjach, więc staramy się działać bez spinki i na luzie. W efekcie, po obiedzie i kilkakrotnym gubieniu trasy lądujemy z powrotem w hotelu, chwila odpoczynku i jest już za późno, żeby jechać gdzieś dalej. Więc zostaje nam spacer po mieście, testowanie nocnego życia i picie sake. Jest raczej słabo (oprócz jedzenia i sake oczywiście), mało się dzieje, a jak już się dzieje i wydaje się, że miejsce może być fajne, to nas nie chcą wpuścić. Bariera językowa, ale w jednym miejscu ktoś wydukał, że miejsce tylko dla Japończyków. Dziwne to wszystko, szczególnie po takich Filipinach, gdzie każdy naskakiwał, bo białas to taka atrakcja. A tu jak widzimy tłum naganiaczy z ulotkami, to na nasz widok zastygają i czkają aż przejdziemy. O co tu chodzi? Nie patrzą w oczy, tylko gdzieś w ziemię, generalnie traktują nas jak powietrze. A zdrugiej strony przeraźliwie uprzejmi...

Komentarze (0)