Kutaisi - pomału wracamy

Rano luzik, w końcu nie musimy nigdzie pędzić, śniadanie, potem jedziemy do stacji narciarskiej Chatsvali, kilka kilometrów od Mestii i tam wyciągiem krzesełkowym na górze. W zimie śmigają tu narciarze, teraz zielono, drzewa i krzewy. Za bardzo nie wiem, gdzie te trasy...
Z Mestii jest jedna regularna marszrutka do Kutaisi dziennie, ale jedzie o 8:00 rano, więc jesteśmy psychicznie przygotowani, żeby wsiąść taxi. Marszrutka to 25l od głowy a taxi 250l, po negocjacjach udaje nam się zjechać do 230l, ale dalej ani rusz. W centrum miasteczka jest taki punkt, gdzie sprzedają bilety, zagaduję do kobiety i okazuje się, że jest możliwość: ktoś przywiózł ludzi z Kutaisi i będzie wracał dzisiaj o 17-ej. Cena 25l za osobę, więc bierzemy. Ostatnie zakupy, pakowanie, ostatni obiad i żegnamy Mestię.
W busiku dosyć przestronnie i to jest pozytywne. Kolejny plus, to że kierowca częstuje cha-chą, ale niestety ciepłą. Jedzie standardowo jak wariat, gruzińska muzyka na full, przepaście raz z lewej, raz z prawej. Ale umiejętności można mu pozazdrościć, ratuje nam wszystkim życie, jak zza zakrętu wypada na czołówkę jakaś terenówka. Odbija w prawa, unikamy zderzenia, całe szczęście, że akurat w tym miejscu był kawałek szutrowego pobocza, bo inaczej pewnie byśmy skosili liche barierki i wylądowali w rzece ze dwadzieścia metrów niżej. Ufff, niedużo brakowało...
Potem już bez problemów, ok. 21:30, czyli po 4,5h drogi jesteśmy w Kutaisi. Uprzejmy kierowca podrzuca nas do hostelu, w którym zatrzymaliśmy się pierwszej nocy. Tu nie ma co prawda naszej rezerwacji, którą zrobiłem mailowo, ale właściciel coś nam znajduje. Ostatnie zakupy i spać, pobudka o 3:00, za 3h.

Komentarze (0)